ژاپن به دنبال راه‌اندازی و پرتاب اولین ماهواره‌ی چوبی جهان است و آن را به‌عنوان راهکاری برای جلوگیری از آلودگی هوا معرفی کرده است.
انسان نه‌تنها کره‌ی زمین، بلکه حتی فضای خارج از آن را آلوده کرده و هزاران مواد و ریزه‌‌های تخریبی در مدار زمین وجود دارند که بسیاری از آن‌ها، ماهواره‌های قدیمی یا بخش‌های رها شده‌ی موشک‌ها هستند که در حال حاضر دور زمین می‌چرخند و در واقع سرگردان‌اند. این ریزه‌ها می‌توانند مشکلات متعددی به وجود آورند خصوصاً اگر به ماهواره یا سفیه‌ای که فعال باشد برخورد کنند.
حال دانشگاه کیوتوی ژاپن و شرکتی ژاپنی به نام «سومیتومو فارستری» (Sumitomo Forestry)، ایده‌ی جدیدی را مطرح کرده‌اند و ایده‌ی آن‌ها این است که ماهواره‌هایی چوبی را راهی فضا کنند که وقتی دیگر نیازی به آن‌ها نباشند، در اتمسفر بسوزند و دیگر هیچ ماده و قطعه‌ی مضری از آن‌ها باقی نماند. چنین اقدامی می‌تواند ریسک بارش قطعه‌ها و ریزه‌ها به سمت زمین را از بین ببرد.
«تاکائو دوئی» (Takao Doi)، پرفسور دانشگاه کیوتو و فضانوردی که از «ایستگاه فضایی بین‌المللی» (International Space Station) بازدید کرده، به BBC چنین توضیح داده است:
ما نسبت به این موضوع بسیار نگران هستیم که تمام ماهواره‌هایی که دوباره وارد اتمسفر زمین می‌شوند، می‌سوزند و ذرات ریز آلومینیوم را به وجود می‌آورند که برای سال‌ها در اتمسفر بالایی شناور می‌شوند.
برنامه این است که تا سال ۲۰۲۳ اولین ماهواره‌ی چوبی جهان به فضا پرتاب شود. طبق گزارشات، شرکت شریک سومیتومو فارستری تحقیق راجع به مواد چوبی در فضا را آغاز کرده است. بخشی از این تحقیقات، شامل بررسی مقاومت انواع چوب در محیط‌های سخت و شبیه به فضا، روی زمین است. درحالی که چوبی که قرار است مورد استفاده قرار بگیرد مشخص نشده، چوب مورد نظر باید نسبت به تغییرات شدید آب و هوایی و نور خورشید مقاوم باشد.
پس از اتمام تحقیق اولیه درمورد مواد، محققان یک مدل مهندسی از این ماهواره و سپس یک مدل قابل پرواز از آن پیش از راه‌اندازی و پرتاب در سال ۲۰۲۳ می‌سازند.
باید منتظر ماند و دید که این ایده‌ی منحصر به فرد چه نتیجه‌ای خواهد داشت. با این حال، با ۶ هزار ماهواره‌ای که در حال حاضر در مدار زمین در چرخش هستند که حدود ۶۰ درصد آن‌ها از کار افتاده‌اند، باید مشکل این قطعات مخرب مورد بررسی قرار بگیرد و در نهایت راه حلی برای آن در نظر گرفته شود. این درحالی است که پروژه‌هایی نظیر شبکه‌ی ماهواره‌ای Starlink از ایلان ماسک، تنها به تعداد اجسام در مدار زمین می‌افزایند.
لینک کوتاه: