اینترنت اشیاء یا همان اینترنت چیزها ( INTERNET OF THINGS) ( یا به اختصار IOT) به طور کلی اشاره دارد به بسیاری از اشیاء و وسایل محیط پیرامون مان که به شبکه اینترنت متصل شده و بتوان توسط اپلیکیشن های موجود در تلفن های هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند که معماری آن در AUTO-ID CENTER٬ در موسسه فن آوری ماساچوست (MIT) طراحی شد.
به عبارتی دیگر اینترنت چیزها ارتباط اینترنتی از دستگاه های فیزیکی، وسایل نقلیه، وسایل هوشمند، ساختمان ها، و دیگر اقلام -تعبیه شده با الکترونیک، نرم افزار، سنسورها، عملگرها و ارتباطات شبکه ای می باشد که این وسایل را قادر به جمع آوری و تبادل اطلاعات می سازد. در سال ۲۰۱۳ طرح استانداردهای جهانی اینترنت اشیا (IoT-GSI) اینترنت اشیا به عنوان “زیرساخت های جامعه اطلاعاتی” تعریف کرد.اینترنت اشیا اجازه می دهد تا اشیاء احساس و یا از راه دور در سراسر زیرساخت های شبکه موجود کنترل شوند، برای ایجاد فرصت هایی جهت ادغام مستقیم جهان فیزیکی به سیستم های مبتنی بر کامپیوتر و فراهم آوردند بهبود بهره وری، دقت و سود اقتصادی علاوه بر نتیجه کاهش دخالت انسان.
عبارت اینترنت اشیا٬ برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی از جمله اشیاء بی جان ٬ برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند.
اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند.
اینترنت اشیاء مفهومی جدید در دنیای جدید فن آوری اطلاعات است که به طور خلاصه “اینترنت اشیاء” فن آوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان٬ حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه های ارتباطی اعم از اینترنت یا اینترانت ٬ فراهم می گردد.
یکی از ساده‌ترین و قابل درک‌ترین مثالی که می‌توان زد ترموستات نست است. شما با استفاده از این ترموستات می‌توانید با موبایل خود دمای منزل خود را کنترل کنید و یکی از جالب‌ترین نکات این است که این ترموستات می‌تواند زمان خواب و … شما را یاد بگیرد و زمانی که شما خواب هستید دما را با توجه به دمایی که شما دوست دارید تنظیم کند، پس دیگر نیازی به نگرانی نیست که نصف شب هوای خانه شما گرم یا سرد شود. این ترموستات تمام شب‌ها بیدار است!
شرکت اسمارت تینگز که توسط سامسونگ خریداری شده نیز حسگرهای مختلفی را برای ایجاد خانه هوشمند در اختیار شما قرار می‌دهد. با استفاده از این سنسورها می‌توانید متوجه شوید چه شخصی وارد منزل شما شده و یا از آن خارج می‌شود و حتی در صورت چکه‌کردن آب نیز گزارشی مربوط به نشتی سیستم آب دریافت کنید.
با گسترش و ارتقای ابزارهای موجود در این اکوسیستم، به عنوان مثال دستبند هوشمند مخصوص فعالیت‌های بدنی شما می‌تواند به محض خوابیدن شما، تلویزیون و چراغ‌ها را خاموش کند و یا حتی پیش از سوارشدن بر خودرو در زمانی مشخص، بهترین مسیر برای رسیدن شما به مقصد توسط خودرو انتخاب و در صورت دیررسیدن به محل قرار، پیامکی به شخص مقابل ارسال شود. در مقیاس کلان از این سیستم می‌توان در جهت بهبود فعالیت‌های شهری مانند شمارش تعداد فضاهای خالی موجود در پارکینگ‌ها و یا بررسی کیفیت آب و هوای شهرها و وضعیت ترافیکی نیز بهره برد.
کارشناسان تخمین می زنند که اینترنت اشیا در سال ۲۰۲۰ تقریبا از ۵۰ میلیارد شیء تشکیل شده باشد.
مرکز تحقیقات مخابرات ایران (پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات) پروژه‌هایی را برای بررسی پیاده‌سازی فناوری اینترنت چیزها در ایران انجام داده است. یکی از این پروژه‌ها با عنوان «تدوین کسب و کار اینترنت اشیا در کشور» (از تاریخ ۱۰ دی ۱۳۹۳ تا ۱۰ خرداد ۱۳۹۴)، انجام شده است. در این پروژه بر اساس تجربیات علمی و عملیاتی کشورهای مختلف در حوزه‌های حاکمیت،کسب و کار، کاربردها و فناوری‌ها مطالعات اولیه صورت گرفت و نقشه راه ایران با هدف استفاده ایران از فناوری‌های نوین نظیر اینترنت چیزها برای افزایش رفاه اقتصادی، کیفیت زندگی و حفاظت از محیط زیست برای رسیدن به چشم‌انداز اقتصادی ۱۴۰۴۴ تعیین شد.
لینک کوتاه: