بررسی تخصصی Lenovo Tab P10 ؛ تبلتی برای دوستداران فیلم

در این مقاله قصد داریم به بررسی تبلت ۱۰ اینچی Lenovo Tab P10 بپردازیم. تبلتی که در آگست سال ۲۰۱۸ معرفی و به بازار عرضه شد و از نظر مشخصات سخت افزاری تبلتی با قابلیت بالایی نیست اما به نظر می رسد برای دیدن فیلم کاملا مناسب باشد. صفحه نمایش ۱۰ اینچ با نسبت ۱۶:۹ و رزولوشن کمی بیشتر از فول اچ دی تمام آن چیزیست که بر روی کاغذ برای دیدن یک فیلم مناسب می باشد

اما آیا با مشخصات سخت افزاری که این تبلت دارد می تواند فیلم ها را به راحتی اجرا کند؟ یا فراتر از آن. آیا می شود با این تبلت حتی بازی هم کرد؟

در اولین نگاه به تبلت Lenovo Tab P10 طراحی آن جلب توجه می کند. طراحی آن خیلی خوب به نظر می رسد. دور قاب آن فلزی و پشت آن شیشه ای است که این تبلت را شیک جلوه می دهد. چهار بلندگو به همراه لوگو Dolby ATMOS نیز این تبلت را احاطه کرده اند که این نظریه القاء می شود که باید صدای خیلی خوبی داشته باشد اما آیا واقعا همین طور است. پس در ادامه همراه ما باشید.

مهمترین مشخصات تبلت:

UNBOXING:

در زیر فیلم سریع شده آنباکس کردن تبلت Lenovo Tab P10 را مشاهده می کنید. موارد خاصی در بسته بندی این تبلت وجود ندارد. آداپتور شارژ، تبلت، کارت های گارانتی و راهنمای محصول. عدم وجود هدفون یا Hands Free نیز جای تعجب دارد.

ظاهر:

می توان گفت یکی از نقاط قوت این تلبت ظاهر آن است. در نگاه اولیه طراحی آن شبیه به تبلت های سری Z سونی است اما با این حال طراحی خوبی دارد. تمام سطح تبلت شیشه ای است و کناره ها فلزی هستند.

البته این طراحی شیک نقطه ضعفی نیز دارد که برای بعضی ها ممکن است آزار دهنده باشد. شیشه پشت تبلت باعث شده که اصطکاک آن کاهش یابد. یعنی وقتی این تبلت را در درست می گیرید مخصوصا اگر دستکش نخی داشته باشید یا دستانتان خیس باشد به راحتی از دستتان سر می خورد.

بر روی سطوح دیگر هم مانند میز یا شیشه باعث شده است اصطکاک کمی داشته باشد.

در خصوص سنسور اثر انگشت می توان گفت در جای خیلی خوبی قرار ندارد. با توجه به اینکه در هنگام کار با تبلت مخصوصا تبلت های ۱۰ اینچی آن ها را به صورت افقی در دست نگه می دارید بهتر بود که این سنسور به جای اینکه در پایین تبلت قرار بگیرد در گوشه سمت چپ آن قرار می گرفت که می توانستید به راحتی آن را لمس کنید.

مورد جالبی که وجود دارد وقتی سنسور اثر انگشت را می بینید فکر می کنید مانند تبلت ها و گوشی های سامسونگ این سنسور به عنوان دکمه Home نیز عمل می کند اما بعد از فشار دادن آن متوجه می شوید فقط سنسور اثر انگشت است نه چیز دیگری.

ما نیز ابتدا فکر کردیم که این سنسور گیر کرده و خراب شده است اما بعدا متوجه شدیم که این چنین نیست و کار دکمه Home به صورت نرم افزاری عمل می کند.

اندازه تبلت مناسب است و به نظر می رسد تبلت ۱۰ اینچی اگر کوچکتر از این ابعاد می شد دیگر کار با آن سخت بود اما وزن آن می توانست از ۴۴۰ گرم کمتر باشد. با اینکه مثلا از تبلتی مانند Galaxy Tab A 2016 10.1 حدودا ۸۰ گرم سبک تر است اما اگر باز هم سبک تر می شد عالی بود. شاید در استفاده طولانی مدت مخصوصا وقتی دراز کشیده باشید و تبلت در دستانتان باشد کمی خسته شوید اما به آن عادت خواهید کرد.

کناره های تبلت گرد هستند و کلا در تمامی کناره ها تبلت دارای قوس است و صاف نیست و بهترین خصوصیتش فلزی بودن این کناره ها است. درگاه های ارتباطی وقتی تبلت را به صورت افقی در دست دارید شامل جای سیم کارت، محل شارژ و جک هدفون ۳.۵ میلی متری در سمت راست و دکمه های صدا و خاموش و روشن شدن آن در سمت چپ قرار دارند.

خوشبختانه رابط اتصال USB این تبلت از نوع C است.

یکی دیگر از نقاط قوت طراحی این تبلت دوربین آن است که دقیقا هم سطح بدنه است و از آن بیرون نزده. بنابراین وقتی از کنار به پشت تبلت نگاه می کنید یک سطح کاملا یک دست و صاف می بینید.

صفحه نمایش به اندازه کافی از کناره ها فاصله دارد و این باعث می شود بدون نگرانی از لمس نا خواسته صفحه نمایش به راحتی تبلت را در دستانتان بگیرید.

در مجموع بدنه تبلت از نظر طراحی دارای ایرادات خیلی بزرگی که یک ضعف بزرگ به حساب بیاید نیست. شاید سنسور اثر انگشت در جای مناسبی نباشد یا صفحه شیشه ای پشت آن باعث عدم ایجاد اصطکاک کافی در دستان شود اما به نظر می رسد این موارد به مرور زمان برایتان عادی شود.

صفحه نمایش:

می توان گفت صفحه نمایش در یک تبلت ۱۰ اینچی با چنین مشخصات سخت افزاری مهمترین موضوعی است که خوشبختانه Lenovo Tab P10 از آن تقریبا سر بلند بیرون می آید. کیفیت رنگ ها خوب است البته نه مثل صفحه نمایش های Super Amoled سامسونگ اما همان طور که می دانید حتی تبلت های سامسونگ هم فقط در رده های بالا از این صفحه نمایش ها استفاده می کنند. بنابراین برای یک تبلت مانند Lenovo Tab P10 این صفحه نمایش بسیار خوب عمل می کند. رنگ ها کیفیت خوبی دارند و در آن ها اغراق نشده است.

نور صفحه نمایش خوب است اما اینجا یک مشکل وجود دارد. با اینکه در بعضی سایت ها سنسور نور صفحه نمایش جزو مشخصات برای این تبلت گنجانده شده است ما چنین چیزی ندیده ایم. با اینکه گزینه Adaptive Brightness وجود دارد اما طبق چیزی که خود تبلت تعریف می کند این گزینه عادات تنظیم نور شما را در حالات مختلف بررسی می کند سپس نور صفحه نمایش را بر اساس آن تنظیم می کند و مثلا اگر همیشه وقتی فیلم می بینید نور صفحه نمایش حداکثر باشد دفعه بعد که نور را کم کنید وقتی به تماشای فیلم بپردازید دوباره نور صفحه نمایش زیاد می شود که به نظر می رسد این گزینه خیلی کاربردی نباشد زیرا در جاهای مختلف با توجه به شدت نور محیط نیاز است تا نور صفحه نمایش تنظیم شود.

تنظیمات صفحه نمایش کامل هستند. می توانید دما و نوع رنگ را تنظیم کنید. نسبت صفحه نمایش به بدنه نیز حدودا ۷۷% است که عدد قابل قبولی است.

صفحه نمایش از نوع IPS است و خوشبختانه از تمامی زوایا می توان آن را دید. البته شاید این مورد در جاهای خیلی شلوغ مثل مترو یا اتوبوس چندان مزیت نباشد.

نور صفحه نمایش در حالت عادی خوب است. حتی جایی که روشنایی زیاد باشد خوب است ولی وقتی پای آفتاب وسط باشد به مشکل بر می خورد. زیر نور شدید آفتاب به مشکل برخورد می کنید و قطعا به دنبال سایه می گردید تا ببینید تبلت چه چیزی دقیقا دارد نشانتان می دهد.

رابط کاربری:

رابط کاربری این تبلت که بر پایه Android 9 است ساده به نظر می رسد. اکثر برنامه ها مانند فایل منیجر یا برنامه پخش موسیقی همان برنامه های اصلی گوگل هستند و برنامه جداگانه ای برای آن ها طراحی نشده است. برای دسترسی به برنامه ها دو راه دارید. یا اینکه تمامی برنامه ها بر روی صفحه های اصلی می آیند یا اینکه باید از طریق دکمه مخصوص آن به برنامه ها دسترسی پیدا کنید. چیز عجیبی که در این میان وجود دارد اینست که آیکون برنامه ها در این تبلت وجود ندارد و برای دسترسی به آن باید انگشت خود را بر روی سنسور اثر انگشت گذاشته و به سمت بالا بکشید. اگر فقط بر روی صفحه گذاشته و به سمت بالا بکشید عمل نمی کند و برنامه ها برای شما نشان داده نخواهند شد.

باتری

باتری این تبلت ۷۰۰۰ میلی آمپر ساعت ظرفیت دارد که مناسب است. به گفته سایت های اینترنتی این باتری ۳۳۶ ساعت در حالت Stand By، ۱۴ ساعت مکالمه، ۱۸ ساعت موسیقی و ۹ ساعت تماشای فیلم جوابگو است. البته هرچه کیفیت فیلم بالاتر باشد باتری بیشتری مصرف می کند اما در مجموع در استفاده معمولی حداقل ۲ روز باتری خواهید داشت. زمان شارژ نیز حدودا ۴ ساعت است که قابل قبول است.

متاسفانه این تبلت از حالت Fast Charge بهره نمی برد و نمی توانید سریعا آن را شارژ کنید.

کیفیت صدا

با دیدن ۴ عدد بلندگو در اطراف تبلت Lenovo Tab P10 و لوگوی Dolby ATMOS با خود فکر می کنید که احتمالا با صدای خارق العاده ای رو به رو خواهید شد. شاید لنوو در اینجا اشتباه کرده است که با این طراحی انتظارات را از خود بالا برده است. کیفیت صدا خوب است. وقتی آن را بلند می کنید صدای خش داری از آن شنیده نمی شود و در محیط نسبتا شلوغ نیز می توانید صدا را بشنوید اما همانطور که گفته شد چیز خاصی که از یک تبلت با ۴ بلندگو و لوگوی Dolby ATMOS انتظار دارید نیست و صدای آن مانند تبلت Galaxy Tab A 2016 10.1 که ما آن را با این تبلت مقایسه کردیم بود. Galaxy Tab A 2016 10.1 دارای دو بلندگو است و در آن از لوگو و آرم خاصی خبری نیست.

سخت افزار

چیپست این تبلت از نوع Qualcomm Snapdragon 450 با ۸ پردازنده ۱.۸ گیگاهرتزی ARM Cortex A53 به همراه هسته گرافیکی Qualcomm Adreno 506 است. همانطور که می دانید این چیپست ها، چیپست های رده بالایی نیستند اما برای استفاده معمولی مناسب هستند. به طور حتم در بازی کردن با این تبلت مخصوصا بازی های متوسط به بالا به مشکل و افت فریم برخورد می کنید اما برای دیدن فیلم های Full HD 60fps مشکلی نخواهید داشت. فراموش نکنید که این تبلت برای دیدن فیلم های ۴K مناسب نیست.

رم تبلت ۴ گیگابایت است که خیلی خوب است و می توان انتظار داشت تحت تقریبا هیچ شرایطی با مشکل لگ و هنگ کردن مواجه نخواهید شد. خوشبختانه حافظه داخلی آن ۶۴ گیگابایت است که فضای خیلی زیادی در حال حاضر برای این تبلت است و کمتر نیاز پیدا خواهید کرد که از مموری کارت استفاده کنید.

در زیر عکس و فیلم بنچ مارک Antutu را که برای این تبلت استفاده کردیم می بینید.

امتیازی که این تبلت بدست آورد ۷۱۱۱۶ که عدد خیلی زیادی نیست. بیشترین امتیاز در بخش پردازنده بدست آمده که این بدان معناست که برای دیدن فیلم و وب گردی خیلی مشکلی نخواهید داشت اما امتیاز ۱۲۰۶۹ برای هسته گرافیکی به شما می گوید که برای بازی کردن بیشتر از حد معمول روی این تبلت حساب باز نکنید.

دوربین

وقتی در خصوص دوربین در تبلت ها صحبت می کنیم مانند گوشی ها نباید خیلی بر روی آن ها حساب کرد. معمولا شرکت ها برای تبلت ها دوربین های خیلی قوی نمی سازند زیرا کمتر کسی را می بینید که یک تبلت ۱۰ اینچی در دست خود بگیرد و به عکاسی با آن بپردازد. دوربین ها در تبلت ها بیشتر برای مواقع ضروری، خواندن بارکد، تماس تصویری و کارهای اینچنینی کاربرد دارند که این تبلت نیز این کار را به خوبی انجام می دهد.

کیفیت عکس ها در روز قابل قبول است اما در شب چندان رضایت بخش نیست. کیفیت دوربین سلفی نیز برای تماس تصویری فقط مناسب است. اما همان طور که گفته شد این ها نقاط ضعف این تبلت نیستند. بر عکس در اینجا یک نقطه قوت وجود دارد که آن هم وجود فلش در دوربین اصلی این تبلت است. در زیر دو نمونه از عکس های گرفته شده توسط دوربین اصلی تبلت Lenovo Tab P10 را مشاهده می کنید که در شرایط ایده آل نوری گرفته شده است.

جمع بندی

این تبلت قیمتی ۳۰۰ دلاری دارد که می شود انتظار داشت که در ایران حدود ۴ میلیون تومان قیمت داشته باشد. رقیب اصلی این تبلت Galaxy Tab A 10.1 است.

اگر تبلتی می خواهید که با آن فیلم نگاه کنید و وب گردی کنید، از تلگرام یا واتس اپ استفاده کنید و گاهی اوقات نیز وقتی حوصلیتان سر می رود یک بازی نیز بکنید این تبلت کاملا مناسب است. اما اگر می خواهید تبلت بزرگی داشته باشید که به راحتی آن را در دستان خود بگیرید، حسابی با آن بازی کنید و فیلم های با کیفیت ۴K نگاه کنید خیلی مناسب کارتان نیست. البته این نکته را در نظر داشته باشید که تبلت های هم رده Lenovo Tab P10 کلا برای بازی کردن سنگین خیلی مناسب نیستند و این یک نقظه ضعف به شمار نمی آید.

نقاط قوت:

طراحی شیک و خوب

صفحه نمایش مناسب و قابل قبول

سخت افزار مناسب جهت دیدن فیلم های با کیفیت Full Hd 60fps

پردازنده نسبتا خوب

وجود سنسور اثر انگشت

وجود فلش برای دوربین اصلی

قابلیت نصب سیم کارت و پشتیبانی از شبکه LTE

نقاط ضعف:

عدم استفاده از صفحه نمایش مقاوم (مانند Corning Gorilla Glass)

عدم استفاده از شیشه مقاوم در پشت تبلت

کیفیت معمولی صدا با توجه به مشخصات ظاهری آن

هسته گرافیکی نسبتا ضعیف

عدم قرارگیری مناسب سنسور اثر انگشت

دسترسی کمی سخت به برنامه ها

لینک کوتاه: