همانطور که در قسمت اول این مقاله به تاریخچه اختراع و تولید تلویزیون های اولیه پرداختیم، در این قسمت به تلویزیون های پلاسما و LCD می پردازیم.
تمایل به صفحه نمایش بزرگتر، تلویزیون‌های PDP
پنل تصویری پلاسما (PDP)، امکان ساختن تلویزیون‌های بزرگتر را ممکن کرد. تلویزیون‌های PDP اجازه تنظیم نور با استفاده از تخلیه الکترونیکی را به پیکسل‌های RGB دادند. تلویزیون‌های PDP با این فناوری جدید می‌توانستند صفحه نمایش تخت و بزرگتری داشته باشند.
با این حال این تلویزیون‌ها معایبی از قبیل مصرف انرژی زیاد و صدای نویز وزوز را داشتند.
صفحه نمایش‌های بزرگ به یک اصل عادی تبدیل شدند، تلویزیون‌های LCD
برای وضوح بهتر بر روی صفحه نمایش‌های صفحه نمایش کریستال مایع یا همان LCD، یک صفحه نمایش بصری الکترونیکی است که در آن یک لایه کریستال مایع روبروی نور پس زمینه لامپ‌های CCFL برای تولید تصاویر قرار دارد. تلویزیون‌های LCD قادر به برطرف سازی بیشتر اشکالات تلویزیون‌های PDP بودند.
با این حال این تلویزیون‌ها با توجه به نور پس زمینه خود، نمی‌توانستند مشکی خالص را تولید کنند و کیفیت تصویر محدودی داشتند.
لینک کوتاه:
