کالاسودا – چند ثانیه قبل از آنکه بخواهید شیئی را جابه جا کنید، مغزتان مجددا به محاسبه تمام حرکاتی که نیاز است تا به شی رسیده و به صورت ایمن آن را در دست بگیرید می پردازد. این رویکردی ناخودآگاه است که نتیجه سالها رشد و آموزش در دوران کودکی است و حالا محققان رباتیک در حال استفاده ازاین ایده برای آفرینش های جدیدشان هستند. یک ربات جدید به نام ربات خودآموز!
BionicSoftHand جدید Festo نه تنها فوق العاده ماهر است، بلکه یک ربات خودآموز است که با استفاده از هوش مصنوعی، به خوبی می تواند قبل از هرحرکت واقعی، تشخیص دهد که چطور به خوبی شی را گرفته وبا مهارت کارش را انجام دهد.
آشنایی با انواع ربات
حتما رباتهایی که قطعات سنگین را درکارخانه جابه جا می کنند را دیده اید؛ رباتهایی که از جنس استیل و اجزای پنوماتیک که همین ساختار باعث قوی وسریع بودن آنهاست.اگر رباتهایی مثل FANUC به صورت اتفاقی، درحالی که مشغول حرکت هستند، با انسان برخوردکنند، ممکن است آسیبهایی جدی ایجاد شود.
BionicSoftHand، خلق جدیدی است که رویکردی نرم را در زمینه رباتیک به کار می گیرد. رباتهای نرم،برعکس ربات های کارخانه ای، با بهره گیری از مواد قابل انعطاف مثل پارچه های هوشمند ساخته شده اند و درنتیجه، سازگاری بیشتری دارند ودرصورتی که درهنگام کار با انسان برخورد کنند، آسیب یا مشکلی پیش نمی آید.
بدین ترتیب و با پمپ شدن هوا به درون آنها، این ربات می تواند حرکت کند و دستهایش را انعطاف بدهد. نحوه کارکرد آن مثل کارکرد سیستم عضله و تاندون دست انسان است ولی اجزای نرم آن، باعث می شود تا انسان بتواند با ایمنی بیشتری مستقیم باآن تعامل داشته باشد.
نحوه کار کردن ربات خودآموز
سنسورهای داخل این ربات، زمانی که دستهای آن درحال حرکت هستند، به سیستم کنترل ربات فیدبک می دهند و وقتی هم متوقف می شوند، بدان معناست که با شیئی برخورد داشته و یا این که شی درجایی است که قابل حرکت دادن نیست.
بازوهای ربات و کارکرد آن در کارخانه، به صورت ازپیش برنامه ریزی شده است تا بتواند حرکت مشخصی را بارها وبارها تکرار کند.
البته می توان تغییرات اندکی در وظایف وکارهایی که ربات انجام می دهد اعمال کرد ولی معمولا، آنها دقیقا همان چیزی را برمی دارند که همیشه دریک نقطه مشخص است و آن را به یک نقطه تعریف شده دیگر منتقل می کنند.
BionicSoftHand یک ربات خودآموز است؛ یعنی آنها هم دقیقا مثل انسانها، خودش شخصا یادمی گیرند تا چطور اشیا را گرفته و مدیریت کنند و کارها را انجام دهند. ولی این هم به جای ریسک کردن در زندگی واقعی، از سیستم آزمایش و خطا بهره می گیرند. مثلا یک کودک نوپا ممکن است یک فنجان شیر را ۱۰۰ بار بیندازد تا یاد بگیرد که چطور آن را گرفته و یک جرعه بنوشد.
ولی ربات خودآموز BionicSoftHand ممکن است میلیون ها بار با استفاده از همزاد دیجیتالش که از هوش مصنوعی و فراگیری ماشینی طراحی می شود، اشتباه کند. ولی در زندگی واقعی حتی یک قطره از شیر را هم نمی ریزد.
برای این ربات یک وظیفه مشخص تعریف می شود؛ مثل دوباره قرار دادن یک شکل ۱۲ طرفه در دستش، به نحوی که یک گوشه خاص رو به بالا باشد. ولی هرگز به این ربات گفته نمی شود که چطور محاسباتی را برای جابه جایی این شی انجام دهد.
قدرت یادگیری این ربات خیلی بیشتر از یک کودک نوپاست و در انجام حرکات و تکنیک ها بهتر است.
میلیون ها دلار برای طراحی، پیشرفت و برنامه ریزی یک ربات صنعتی هزینه شده تا این ربات بتواند تنها یک کار در کارخانه انجام دهد. ولی روند کاری یک ربات خودآموز، بدان معناست که یک ربات می تواند کارهای بیشماری را در خانه انجام دهند.
لینک کوتاه: