ناسا به دنبال این است که با ماموریت‌هایی با بودجه‌ی کمتر و به‌طور کلی در مقیاس کوچک‌تر، به نتایج قابل قبولی دست پیدا کند.
ماموریت‌های فضایی عظیم و پرهزینه مثل ارسال سفینه‌های فضایی با خدمه جهت تحقیقات یا سطح‌نوردهای پیچیده تنها راه تحقیق بیشتر درباره‌ی جهان نیستند و ناسا قصد دارد به‌زودی چهار پروژه‌ی جدید اخترفیزیک در مقیاس کوچک را به اجرا درآورد که هدف از این دارد که با بودجه‌ای نسبتاً کم به وسیله‌ی ماهواره‌های کوچک و بالن‌های مخصوص، اسرار کیهان را کشف کند.
این چهار ماموریت که جزو پروژه‌ی «پایونیر» (Pioneers) قرار می‌گیرند، هر کدام حداکثر ۲۰ میلیون دلار هزینه خواهند داشت که در مقایسه با میلیاردها دلاری که صرف پروژه‌های پیشرفتهای مثل «تسلکوپ فضایی جیمز وب» (James Webb Space Telescope) می‌شود، هزینه‌ی ناچیزی به حساب می‌آید. این چهار ماموریت به مباحث و سوالات اخترفیزیک از جمله اینکه چگونه کهکشان ما تکامل پیدا کرده و چطور می‌توان سیارات فراخورشیدی قابل سکونت را شناسایی کرد اختصاص خواهند داشت.
«توماس اچ زورباکن» (Thomas H. Zurbuchen)، مدیر همیار بخش ماموریت‌های علمی ناسا طی بیانیه‌ای چنین توضیح داده است:
محققان اصلی این مطالاعات مفهومی، راه حلی نوآورانه و خارج از چهارچوب مرسوم را برای انجام آزمایش‌های موثر در زمینه‌ی اخترفیزیک با بودجه‌ی پایین مطرح کرده‌اند. هر کدام از این آزمایش‌های مطرح شده کاری را انجام می‌دهند که هیچ تلسکوپ یا ماموریت دیگری از ناسا نمی‌تواند و شکاف‌های مهم در درک ما از جهان به‌عنوان یک مجموعه را پُر می‌کنند.
ماموریت «آسپرا» (Aspera) ماموریتی خواهد بود که طی آن، ماهواره‌ی کوچکی (SmallSat) در طول موج فرابنفش مورد استفاده قرار می‌گیرد تا چگونگی جریان یافتن گاز در فضای بین کهکشان‌ها را بررسی کند. «پاندورا» (Pandora) ماموریت دیگری خواهد بود که طی آن نیز ماهواره‌ای کوچک ۳۹ سیاره‌ی فراخورشیدی در مدار حدود ۲۰ ستاره را جهت فهم اینکه چطور تغییرات در نور ستاره‌ها بر مشاهدات سیاره‌های فراخورشیدی تاثیر می‌گذارد مورد بررسی قرار خواهد داد که به شناسایی سیاره‌های فراخورشیدی قابل سکونت در آینده کمک خواهد کرد. در ماموریت بعدی با نام StarBurst ماهواره‌ی کوچک دیگری برای بررسی اشعه‌های گامای ناشی از ستاره‌های نوترونی روانه‌ی فضا خواهد شد که در حال حاضر به ندرت شناسایی می‌شوند ولی معمولاً در هر سال، تا ۱۰ تا از آن‌ها مشاهده می‌شود.
در نهایت ناسا طی ماموریت PUEO بالونی را از جنوبگان به فضا خواهد فرستاد تا به مطالعه درباره‌ی نوترینوهایِ با انرژی فوق‌العاده بالا (Ultra-high) بپردازد. این ذرات در سراسر جهان حرکت می‌کنند و می‌توانند برای تحقیق راجع به خلق سیاه‌چاله‌ها و ادغام ستاره‌های نوترونی مورد استفاده قرار بگیرند.
این طرح‌ها از پروژه‌ی پایونیر انتخاب شده‌اند که محققان تازه‌کار را دعوت می‌کند به اینکه ماموریت‌هایی با هزینه‌ی پایین و با استفاده از پیشرفتهای اخیر در فناوری ماهواره‌ها را طرح کنند.
«پائل هرتز» (Paul Hertz)، مدیر بخش اخترفیزیک ناسا طی بیانیه‌ای چنین گفته است:
طی این برنامه که برای جذب متخصصان جوان طراحی شده، ده‌ها ایده‌ی عالی از گروهی متنوع از نوآوران در دانشگاه‌ها، آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و مراکز ناسا دریافت کرده‌ایم.
نمی‌دانیم که می‌توان با ماهواره‌ای ۲۰ میلیون دلاری، تحقیقات اخترفیزیکی بزرگی انجام داد یا خیر اما ما این جامعه‌ی [محققان] را به چالش کشیدیم و آن‌ها طرح‌های نوآورانه‌ی فراوانی را برای ما فرستادند.
لینک کوتاه: