مروری بر بهترین لپتاپ‌های سال ۲۰۲۲

یک لپتاپ نمی‌تواند مانند یک گوشی هوشمند، در جزئیات زندگی تان تحولی ایجاد کند. به راحتی نمی‌توانید از آن در هر زمان و محیطی استفاده کنید. اما در تمام سال‌هایی که گوشی هوشمند برای انجام کارهای زیادی به کار گرفته می‌شد، بهترین لپتاپ‌ها شروع به پیشرفت کردند. عمر باتری‌ها بهینه شده، صفحه نمایش قوی و عضله‌های گرافیکی مخصوص بازی با کیفیت فول HD در دسترس قرار گرفته و ویژگی‌های اولیه قدیمی که در هیچ تلفن هوشمندی نمی‌یابید مانند پد لمسی و صفحه کلید کامل، تقریبا با هر نسل بهتر می‌شوند.

با این حال لپتاپ‌های مختلفی در بازار وجود دارد. آمازون، نیوگ و حتی فروشگاه‌های محلی لوازم الکترونیکی مجموعه‌ای گیج کننده از لپتاپ‌ها شامل لپتاپ‌های ارزان قیمت، لپتاپ‌های مخصوص بازی، لپتاپ‌های ۲ در ۱، کروم بوک‌ها و لپتاپ‌های بسیار سبک را عرضه می‌کنند.

برای خرید یک لپتاپ نباید تنها به مشخصات آن نگاه کرد. اینکه کدام ویژگی خاص و کدام کلاس لپ‌تاپ برای شما مناسب‌تر است به بودجه شما و نحوه استفاده از لپتاپ بستگی دارد. بهتر است هنگام خرید، یک رویکرد سیستماتیک داشته باشید. در این مقاله سیار نیوز به بررسی انتخاب‌های هوشمند برای خرید لپتاپ می‌پردازیم.

ارزیابی بودجه: چقدر می‌خواهید هزینه کنید؟

اگر بودجه شما زیر ۵۰۰ دلار است بازار مملو از لپتاپ‌های ارزان قیمت خوب و با ویژگی‌های کامل است. شما حتی در روزهای تخفیف مانند بلک فرایدی و … می‌توانید از تخفیف‌های بیشتری هم بهره مند شوید. بسیاری از این لپتاپ‌ها در زمینه پردازش کلمات و بررسی ایمیل‌ها مناسب عمل می‌کنند اما با وظایف دیگری مانند باز نگهداشتن تعداد بالایی برگه‌های مرورگر وب به طور همزمان مشکل دارند.

اگر بودجه تان را تا ۱۰۰۰ دلار افزایش دهید تقریبا به تمام ویژگی‌های پیشرفته لپتاپ‌های مدرن شامل شاسی آلومینیومی باریک و مستحکم، نمایشگرهای ۴K با قابلیت لمس صفحه نمایش، پردازنده‌ها و تراشه‌های گرافیکی قدرتمند و باتری‌هایی که در تمام طول روز و تا شب دوام خواهند داشت، دسترسی خواهید داشت. اما نکته مهم این است که کدام ویژگی برای شما ارزش بیشتری دارد.

ممکن است بتوانید لپتاپی با نمایشگر زیبای ۴K بخرید یا لپتاپی با یک ترابایت فضای ذخیره‌سازی SSD که هر دو در یک رنج قیمتی قرار دارند. انتخاب هر کدام به نیاز شما وابسته است.

اگر بودجه ۲۰۰۰ دلاری یا بیشتر دارید تقریبا هر ترکیبی از ویژگی‌هایی را که می‌خواهید را می‌توانید انتخاب کنید. البته حتی قدرتمندترین لپتاپ‌هایی را که می‌توان خرید هم از قوانین فیزیک پیروی می‌کنند. سخت افزار قدرتمند گرما تولید می‌کند و مکانیسم‌های خنک کننده‌ای که چنین اجزایی نیاز دارند فضا را اشغال می‌کند. گیمرهای Hardcore صفحه نمایش ۱۷ اینچی و پردازنده گرافیکی با سرعت بالا می‌خواهند که به لوله‌های خنک کننده حجیم نیازمندند.

بنابراین علاقمندان به این لپتاپ‌ها نمی‌توانند انتظار لپتاپ‌های ظریف و سبک را داشته باشند. لپتاپ‌های تجاری با قابلیت مدیریت فناوری اطلاعات – مدل‌هایی که عمدتاً توسط Dell، HP و Lenovo ساخته شده‌اند – هم پویایی قیمت گذاری خاص خود را دارند و قیمت آن‌ها کمی بیشتر است که به دلیل ضمانت‌ نامه یا برنامه‌های پشتیبانی ممتاز، سیلیکون خاص شرکتی متمرکز بر مدیریت یا امنیت، ویژگی‌های ورود به سیستم با اثر انگشت یا تشخیص چهره، و کیفیت ساخت مقاوم‌تر است.

بررسی سیستم عامل در لپتاپ

اکثر لپتاپ‌هایی که در فروشگاه‌ها موجودند دارای سیستم عامل ویندوز ۱۰ می‌باشند (مگر لپتاپ‌های اپل)، اما شناخته شده ترین سیستم عامل لزوما بهترین نیست. به لطف ارتقای سیستم عامل کروم گوگل در سال‌های اخیر در رتبه لپ تاپ‌های ارزان قیمت، اکنون جایگزینی برای ویندوز در هر سطح قیمتی وجود دارد. بالاترین قیمت برای لپتاپ‌های غیر ویندوزی حدود ۱۰۰۰ دلار است؛ بالاتر از آن بهترین جایگزین ویندوز ۱۰، مک بوک و پایین‌تر از این قیمت، کروم بوک است.

امروزه لپتاپ‌های مبتنی بر سیستم‌عامل کروم، جایگزین اصلی برای لپ‌تاپ‌های ویندوز ۱۰ با قیمت ارزان هستند. کروم بوک می‌تواند انتخابی خوب و با ارزش برای افرادی باشد که فقط برای تماشای فیلم، ایجاد اسناد متنی، نوشتن ایمیل و قرار دادن در صفحات گسترده به لپ‌تاپ نیاز دارند.

ویژگی اصلی که با یک کروم بوک به آن نیاز دارید صفحه نمایش مناسب و صفحه کلید راحت است زیرا سرویس‌های ابری مانند گوگل درایو می‌توانند بیشتر نیازهای ذخیره ‌سازی و پردازش شما را برطرف کنند. اگر همچنان روی راحتی کلیدهای لپتاپ اصرار دارید می‌توانید کروم‌بوک‌های میان رده با صفحه‌نمایش فول اچ‌دی (۱۰۸۰p) و صفحه‌کلیدهای راحت را انتخاب کنید.

برای افرادی که نیازهای مشابه و بودجه بیشتری دارند، یک مک بوک اپل ممکن است انتخاب بهتری باشد. البته این انتخاب با فرض بر اینکه در استفاده از سیستم عامل macOS به اندازه کافی خوب هستید صورت می‌گیرد. در هیچ کجای خانواده اپل مک بوک ارزان قیمت پیدا نمی‌کنید اما طراحی صنعتی مستحکم، عمر باتری فوق‌العاده جهانی و تعداد زیادی برنامه داخلی برای مدیریت مجموعه چند رسانه‌ای خود و همگام‌سازی با حساب iCloud و بقیه دستگاه‌های اپل را خواهید یافت.

مک بوک‌های پرو که در رده‌های بالاتر قرار دارند با صفحه نمایش ۱۶ اینچی رتینا و CPU تا Core i۹ اینتل برای سازندگان محتوا مناسب هستند. یکی از مهم‌ترین اشکالات لپ‌تاپ مک، عدم پشتیبانی کامل از صفحه نمایش لمسی است که در دستگاه‌های مختلف Chrome OS و ویندوز ۱۰ انتخابی است.

یک دستگاه مبتنی بر ویندوز امکان دسترسی به وسیع ترین طیف نرم افزار، از جمله اکثر بازی‌های AAA را فراهم می‌کند. در حالی که زیرمجموعه عناوین بازی‌های محبوب و رتبه اول در macOS بسیار کوچکتر است. بازی‌ها روی سیستم عامل کروم هم محدود به مواردی هستند که در مرورگر اجرا می‌شوند یا می‌توانید آن‌ها را به عنوان یک برنامه اندروید یا از فروشگاه وب کروم دانلود کنید.

دستگاه‌های تحت ویندوز در زمینه شکل هم انعطاف بیشتری از خود نشان می‌دهند. تعداد محدودی کروم بوک دارای طرح‌های شامل کیبوردهای جدا شدنی یا تاشونده وجود دارد که می‌توان از آن‌ها به عنوان تبلت استفاده کرد اما ویندوز انتخاب بسیار بیشتری از این طرح‌های فیزیکی انعطاف پذیر را ارائه می‌دهد.

در واقع، تعداد زیاد دستگاه‌های ویندوز ۱۰ به این معنی است که سیستم عامل مایکروسافت بیشترین انعطاف را در انتخاب لپ تاپ به شما می‌دهد. بنابراین، بیشتر تصمیمات خرید شما، عمدتاً به دستگاه‌های ویندوز مربوط می‌شوند. با این حال، زمانی که مک یا کروم‌بوک ویژگی خاصی را ارائه می‌کنند به آن توجه خواهیم کرد.

بررسی اندازه و وزن ایده آل

اکثر افرادی که به دنبال یک لپ تاپ همه منظوره هستند باید لپ تاپی را انتخاب کنند که حدود نیم اینچ ضخامت داشته و وزن آن ۳ پوند یا کمتر باشد. به طور کلی این‌ها ماکزیمم ابعاد و وزن یک لپتاپ قابل حمل هستند.

در بیشتر موارد، هدف‌گذاری برای وزن و ضخامت لپتاپ منحصر به لپتاپ‌های ۱۳ یا ۱۴ اینچی می‌شود اگرچه تعداد محدودی از لپتاپ‌های ۱۵ اینچی یا بزرگتر هم در دسته فوق قابل حمل قرار می‌گیرند. مدل‌هایی با این اندازه صفحه نمایش، غالبا به صورت لپتاپ‌های معمولی تاشونده یا لپتاپ‌های قابل تبدیل ۲ در یک که می‌توان صفحه نمایش آن را ۳۶۰ درجه چرخاند و از آن به عنوان تبلت استفاده کرد، هستند.

برخی از لپتاپ‌های ویندوز و سیستم عامل کروم دارای صفحه نمایش‌های کوچکتر مانند ۱۰ یا ۱۱ اینچی هستند. این لپتاپ‌ها از نظر فنی لپتاپ‌های خالص نیستند بلکه تبلت‌هایی با صفحه کلید جدا شونده‌اند. مگر در موارد خاص که به دنبال تبلت‌های پاره وقت یا سبک ترین لپتاپ ممکن هستید انتخاب این طرح‌ها توصیه نمی‌شود. وزن آن‌ها اغلب کمتر از ۲ پوند است اما به عنوان یک تبلت به خوبی آیپدهای اپل نیستند و صفحه کلیدهای جداشدنی آن‌ها به این معنی است که به عنوان یک لپتاپ هم چندان خوب نیستند.

در طرف دیگر لپتاپ‌های غول پیکر ۱۷ اینچی قرار دارند که بیشتر برای گیمرهای hardcore جذاب هستند. یک لپتاپ ۱۷ اینچی می‌توانند تداعی‌گر استفاده از یک دسکتاپ باشد. برخی از این طرح‌ها دارای وزنی تا ۸ پوند و ضخامت بیشتر از ۱ اینچ هستند. اگر به عنوان گیمر قصد دارید دستگاه بازی خود را روی یک میز قرار داده و آن را کمتر جابجا کنید می‌توانید این لپتاپ‌ها را انتخاب کنید. در غیر این صورت بهتر است از لپتاپ‌های ۱۵ اینچی استفاده کنید.

بررسی صفحه نمایش لپتاپ

صفحه نمایش لپتاپ‌ها در دهه گذشته متراکم‌تر و دارای پیکسل‌های بالاتری شده که سبب وضوح بیشتر متن و تصاویر و نمایش بهتر رنگ‌ها است. تراکم صفحه نمایش گاها توسط پیکسل بر اینچ (ppi) اندازه گیری می‌شود اما در مشخصات اصلی لپتاپ‌ها فاکتور رزولوشن است که به صورت افقی توسط پیکسل‌های عمودی بیان می‌شود.

اکثر لپتاپ‌هایی که قیمت ۵۰۰ دلار یا بالاتر دارند دارای صفحه نمایش با حداقل وضوح فول HD هستند که همچنین به نمایشگرهای ۱۰۸۰p معروفند و دارای رزولوشن ۱,۹۲۰ در ۱,۰۸۰ پیکسل بوده (یا در برخی موارد ۱,۹۲۰ در ۱,۲۰۰) و معمولا از پنل‌های LCD که بر اساس فناوری IPS ساخته شده اند، استفاده می‌کنند.

کیفیت صفحه‌های نمایش IPS می‌تواند متفاوت باشد اما اگر از زاویه اریب به صفحه بنگرید، کیفیت بالاتری دارند. نوع اصلی دیگر صفحه نمایش در لپ‌تاپ‌های مدرن (و نوعی که اغلب در مدل‌های مجهز به گیمینگ یافت می‌شود)ترانزیستور لایه نازک (TFT) است که در صورت عدم مشاهده مستقیم، رنگ‌ها را تغییر می‌دهد یا محو به نظر می‌رسد.

لپتاپ‌های ارزان قیمت با سیستم عامل ویندوز یا کروم هم معمولا نمایشگرهای ترانزیستور لایه نازک (TFT) با وضوح پایین‌تری دارند (۱۲۸۰ در ۷۲۰ پیکسل و ۱۳۶۶ در ۷۶۸ اعداد رایج در آنجا هستند)، که به این معنی است که متن و رنگ به‌ صورت واضح ظاهر نمی‌شوند. اگر در مورد کیفیت تصویر حساس نیستید می‌توانید برای صرفه جویی لپتاپ‌هایی با صفحه نمایش دارای وضوح پایین‌تر انتخاب کنید.

برای وضوح بیشتر متن و درخشندگی رنگ‌ها می‌توانید لپتاپ‌های رده بالاتری دارای صفحه‌ نمایش‌هایی با رزولوشن اصلی ۴K  (معمولاً ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل) استفاده کنید. این صفحه‌نمایش‌ها عمدتاً از فناوری IPS مشابه پنل‌های فول اچ‌دی استفاده می‌کنند، اما تعداد کمی از آن‌ها از فناوری OLED برخوردارند، مشابه آنچه در گوشی‌های هوشمند پیشرفته می‌بینید.

صفحه‌نمایش‌های OLED بسیار عالی هستند و رنگ‌های مشکی جوهری و رنگ‌های مجلل آن‌ها برای علاقه‌مندان به فیلم مناسب‌تر است. چه صفحه نمایش OLED باشد، چه IPS یا TFT، افرادی که قصد دارند از لپ تاپ خود در اتاق‌هایی با نور روشن یا در فضای باز استفاده کنند، باید مطمئن شوند که حداکثر روشنایی پانل حداقل ۵۰۰ nit است.

لزوم استفاده از صفحه نمایش لمسی

اگر بخواهید از پشتیبانی صفحه لمسی موجود در ویندوز ۱۰ و سیستم عامل کروم استفاده کنید باید لپتاپی دارای قابلیت لمسی و یا دارای قلم دیجیتال تهیه کنید. برخی از لپ‌تاپ‌های ویندوز ۱۰ در دو نسخه لمسی و غیر لمسی ارائه می‌شوند، بنابراین مشخصات کالایی را که می‌خرید به دقت بررسی کنید.

صفحه نمایش‌های براق معمولاً از پشتیبانی لمسی برخوردار هستند، در حالی که بیشتر صفحه نمایش‌های مات که برای فیلتر کردن تابش نور محیط طراحی شده اند، این قابلیت را ندارند. از آنجا که بیشتر لپتاپ‌های مخصوص بازی دارای صفحه نمایش مات هستند، یافتن پشتیبانی لمسی در میان آن‌ها بسیار سخت‌تر است. با این حال بسیاری از لپتاپ‌های گیمینگ با بودجه‌های بالا صفحه‌نمایش‌هایی با نرخ تازه‌سازی بالا ارائه می‌کنند.

گیمرهایی که به دنبال تصاویر صاف و ابریشمی هستند، سعی می‌کنند تعداد فریم‌هایی را که صفحه نمایش آن‌ها می‌تواند نمایش دهد به حداکثر برسانند که برای این کار باید صفحه نمایش با نرخ تازه سازی ۱۲۰ هرتز یا بیشتر انتخاب کنند. با این حال قبل از پرداخت هزینه بالا برای این صفحه نمایش‌ها باید از بابت تراشه گرافیکی یا GPU مطمئن باشید که توانایی بالا بردن نرخ فریم برای انواع بازی را دارد یا نه.

صفحه نمایش لپتاپ‌های استاندارد دارای نرخ تازه سازی ۶۰ هرتز هستند و اگر بازی‌ها را با سرعت ۶۰ فریم در ثانیه یا کمتر انجام می‌دهید، در بیشتر موارد صفحه نمایش با رفرش بالا فایده چندانی برای تان نخواهد داشت.

بررسی CPU مورد نیاز

اکثر لپتاپ‌های ۱۰۰۰ دلاری از پردازنده‌های Core i۵ یا Core i۷ اینتل یا به طور معمول از پردازنده‌های Ryzen ۵ یا Ryzen ۷ AMD استفاده می‌کنند. همه اینها قدرت زیادی را برای کارهای محاسباتی روزمره ارائه می‌دهند، اما به خاطر داشته باشید که اعداد مدل CPU بالاتر معمولاً نشان دهنده تعداد هسته‌های پردازنده بیشتر، حداکثر سرعت کلاک بالاتر و گاهی اوقات حتی پشتیبانی از  multithreading است.

با multithreading، هر هسته CPU می‌تواند به جای فقط یک دستور العمل، دو مجموعه دستورالعمل نرم افزاری را به طور همزمان اجرا کند. نرم افزار مدرن به گونه‌ای طراحی شده است که از حداکثر تعداد هسته‌های CPU استفاده کند، بنابراین می‌تواند روی تراشه‌های چند رشته‌ای سریعتر اجرا شود. در همین حال، لپ‌تاپ‌های مقرون‌به‌صرفه معمولاً از پردازنده‌های AMD سری A یا Ryzen ۳ یا Celeron، Core i۳ یا Pentium سیلیکون اینتل استفاده می‌کنند. اینها معمولاً فقط دو یا چهار هسته مستقل دارند.

در طرف دیگر این طیف لپتاپ‌های قدرتمند دارای پردازنده‌های Core i۹ اینتل یا پردازنده‌های Xeon کلاس ایستگاه کاری با ۸ هسته هستند. صرف نظر از اینکه یک لپتاپ دارای کدام CPU است، معمولاً برای مصرف انرژی و تولید گرمای کمتر نسبت به همتای دسکتاپی خود طراحی شده است. پردازنده‌های لپتاپ اینتل در جدیدترین مدل‌های سبک وزن، در مقایسه با معادل‌های دسکتاپ خود که ۴۵ وات یا بیشتر برق مصرف می‌کنند، معمولاً ۱۵ وات برق یا کمتر مصرف می‌کنند.

لپ‌تاپ‌های بازی معمولاً دارای پردازنده‌هایی با قدرت بالاتر هستند که معمولاً با علامت «H» در نام مدل CPU نشان داده می‌شود. اینها به سخت‌افزار خنک‌کننده بیشتری نیاز دارند و انرژی بیشتری مصرف می‌کنند، اما عملکردی نزدیک‌تر به رایانه‌های رومیزی دارند. پردازنده‌های سری H را در هر دو شرکت AMD و Intel خواهید دید.

بررسی گرافیک مورد نیاز

پردازنده گرافیکی که در CPU تعبیه شده است (همچنین به عنوان “پردازنده گرافیکی یکپارچه” یا IGP شناخته می‌شود) برای اکثر لپ تاپ‌های روزمره کاملاً مناسب است. اگر گرافیک HD، گرافیک UHD یا Iris به عنوان کارتگرافیکی در لپ تاپ Intel-CPU (یا Radeon Graphics در لپ تاپ مبتنی بر AMD) ببینید، متوجه خواهید شد که به یک IGP نگاه می‌کنید. یک IGP هسته‌های پردازنده، حافظه یا هر دو را به اشتراک می‌گذارد. مقدار حافظه موجود در تراشه گرافیکی مجموعه معمولاً ثابت است، بنابراین افزایش مقدار حافظه سیستم باعث عملکرد بهتر گرافیک نمی‌شود.

اکثر گیمرها تمایل به داشتن یک GPU مجزا با منابع محاسباتی اختصاصی خود را دارند. حتی یک پردازنده گرافیکی ارزان قیمت نسبت به یک پردازنده گرافیکی یکپارچه در هنگام اجرای بازی‌های سه بعدی مزیت بسیار زیادی خواهد داشت. (توجه داشته باشید که برخی از لپ‌تاپ‌ها دارای کارت‌های گرافیکی ارزان‌قیمتی مانند سری GeForce MX هستند که نسبت به IGP‌ها بسیار بالاتر هستند، اما برای بازی‌های جدی مناسب نیستند.) در بالاترین سطح، گیمرهای هاردکور باید به دنبال آخرین پردازنده‌های گرافیکی GeForce RTX انویدیا باشند.

در لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی، سطح GPU مورد نیاز شما بسیار به نرخ فریمی که می‌خواهید با وضوح صفحه نمایش اصلی لپ‌تاپ اجرا کنید، و نوع بازی‌هایی که انجام می‌دهید بستگی دارد.

بررسی فضای ذخیره سازی و حافظه

اکثر لپ‌تاپ‌های بالاتر از سطح پایه دارای درایوهای SSD  هستند که از سلول‌های حافظه به‌ جای یک صفحه چرخان (هارد دیسک کلاسیک) برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌کنند. از آنجایی که دسترسی به اطلاعات ذخیره شده در سلول‌ها بسیار سریعتر است، SSD‌ها بهترین و رایج‌ترین پیکربندی درایو هستند. آن‌ها همچنین در برابر تکان‌ها و برآمدگی‌هایی که ممکن است هارد دیسک در حال چرخش را خراب کند، مصون هستند.

برخی از لپ‌تاپ‌ها، به‌ویژه لپ‌تاپ‌های بزرگ‌تر که برای بازی طراحی شده‌اند، با هر دو نوع درایو عرضه می‌شوند: یک SSD کوچک برای نگهداری سیستم‌عامل، برنامه‌های ضروری و چند بازی، و دیگری هارد بزرگ‌تر برای ذخیره انبوه فایل‌های بازی یا سایر رسانه‌های با حجم بالا. اگر به دنبال صرفه جویی در هزینه هستید یا صرفاً به حداکثر مقدار فضای ذخیره سازی محلی نیاز دارید، این گزینه کاملاً مناسبی است، اما باید در صورت امکان فقط SSD را راه اندازی کنید.

باید توجه داشت که همه لپتاپ‌های SSD به صورت یکسان تولید نمی‌شوند. SSD‌هایی با استاندارد PCI Express NVMe بر خلاف رابط قدیمی و کندتر SATA، مدرن‌تر و به طور کلی سریع‌تر هستند. در رتبه پایین‌تر نوع سوم eMMC قرار دارد که بسیار کندتر بوده و نوعی درایو حافظه فلش است که در ماشین‌های ارزان قیمت یافت می‌شود ( اگر لپ تاپ مقرون به صرفه شما دارای ۳۲ گیگابایت، ۶۴ گیگابایت یا احتمالاً ۱۲۸ گیگابایت فضای ذخیره سازی محلی است، احتمالاً از eMMC استفاده می‌کند). البته همه اینها از هارد دیسک چرخان قدیمی بهتر هستند.

حداقل فضای ذخیره سازی که اکثر خریداران لپتاپ باید در نظر بگیرند ۲۵۶ گیگابایت است که نیازهای قابل توجه به روز رسانی سیستم عامل و برنامه‌های بزرگ مانند مایکروسافت آفیس با فضای باقیمانده را برآورده می‌کند. افرادی که تعداد قابل ‌توجهی از ویدیوها، عکس‌ها یا موسیقی دارند حداقل باید لپتاپی با ۵۱۲ گیگابایت فضای ذخیره سازی را تهیه کنند.

در بالاترین سطح لپتاپ‌هایی با یک ترا بایت حافظه یا حتی SSD جادارتر قابل تنظیم قرار دارند. اما باید بدانید که بالاترین ظرفیت‌ها موجب افزایش قیمت شدید لپتاپ خواهد شد. یک SSD ۴ ترابایتی می‌تواند هزاران دلار به قیمت یک لپتاپ رده بالا اضافه کند.

در صورتی که به فضای بیشتری نیاز دارید، اضافه کردن یک SSD ۵۱۲ گیگابایتی و هارد اکسترنال مقرون به صرفه‌تر خواهد بود. در حالی که SSD داده‌های سیستم را ذخیره می‌کند، حافظه سیستم یاRAM  با CPU برای اجرای برنامه‌ها کار می‌کند و به تعیین ظرفیت آن برای انجام چند کار کمک می‌کند. برنامه‌های پایه با ۸ گیگابایت حافظه به خوبی اجرا می‌شوند اما بهتر است یک لپتاپ میان رده را با ۱۶ گیگابایت پیکربندی کنید تا اطمینان حاصل کنید که برنامه‌های پیشرفته‌تر به حافظه کافی دسترسی خواهند داشت.

اگر اهل گشت و گذار در وب هستید و در مرورگرتان تب‌های زیادی را با هم باز می‌کنید، این مقدار برایتان کفایت می‌کند. برای افرادی که تولید کننده مبتدی یا حرفه‌ای محتوا هستند بهتر است از حافظه بالای ۱۶ گیگابایت استفاده کنند. در مورد سیستم عامل کروم اگرچه به گونه‌ای طراحی شده است که نسبت به ویندوز نیاز به منابع محاسباتی کمتری دارد، اگر بخواهید کارهای پرحافظه مانند مرور با ده‌ها تب به طور همزمان انجام دهید باید از حافظه بالای ۴ گیگا بایت استفاده کنید.

بررسی اتصالات مورد نیاز

آخرین استاندارد Wi-Fi، ۸۰۲.۱۱ax است که همچنین Wi-Fi ۶ نامیده می‌شود. این استاندارد برای لپتاپ‌های درجه یک با سریع ترین اتصال به Wi-Fi مناسب است. با این حال برای سیستم‌های قدیمی‌تر با بودجه مناسب استاندارد ۸۰۲.۱۱ac کافی است. از آنجا که استانداردهای قدیمی‌تر ۸۰۲.۱۱b/g/n که هنوز در برخی از سیستم‌ها موجود است منجر به سرعت توان کمتر و اتصالاتی که کمتر مورد اعتماد هستند می‌شود بهتر است از آن‌ها اجتناب کرد.

گیمرهای جدی ممکن است بخواهند برای اینکه بتوانند کنترل دقیق تری روی اولویت دادن به ترافیک بازی‌های سیمی یا بی سیم در اتصال اینترنت فراهم کنند، دستگاهی با راه اندازی Killer Networks انتخاب کنند. کاربران تجاری و گیمرها نیز ممکن است یک Ethernet jack  اختصاصی بخواهند. برخی از گیمرها اصرار دارند که Ethernet سیمی هنوز تنها راه برای انجام بازی‌های آنلاین رقابتی است.

برخی از لپتاپ‌ها Ethernet  را به عنوان یک جک کامل یا تاشو پیاده‌سازی می‌کنند، برخی دیگر ممکن است با یک آداپتور در جعبه ارائه شوند که Ethernet  را از طریق یک درگاه USB هدایت می‌کند و برخی دیگر هیچ کدام را ندارند و تهیه Ethernet  سیمی را به شما واگذار می‌کنند تا در صورت تمایل آن را از طریق دانگل اضافه کنید.

در مورد سایر اتصالات فیزیکی باید پورت‌های لپتاپ تان را بررسی کنید، مثلا اگر می‌خواهید از فلش USB استفاده کنید، باید نوع و تعداد پورت‌های USB لپتاپ را بررسی کنید. به دنبال لپتاپ‌هایی باشید که دارای هر دو پورت Type-A USB و Type-C هستند. Type-A کانکتور مستطیل شکل آشنا است که برای چندین دهه وجود داشته است، در حالی که Type-C کوچکتر، بیضی شکل است و گاهی اوقات به عنوان یک مخزن برای کابل شارژ لپ تاپ عمل می‌کند.

لپتاپ‌های ارزان‌تر ممکن است تنها دارای پورت  Type-Aباشند که در این دنیای فناوری با افزایش استفاده از پورت‌های Type-C یک ضعف محسوب می‌شود. از طرفی برخی لپتاپ‌ها با طراحی بسیار ظریف تنها دارای پورت Type-C هستند که یعنی برای اتصال هر وسیله جانبی Type-A که از قبل دارید، به دانگل نیاز دارید.

اگر خروجی ویدیو برای شما مهم است، باید پورت اختصاصی مانند کانکتور HDMI را بررسی کنید، به خصوص اگر قصد دارید لپ تاپ خود را به تلویزیون، مانیتور دسکتاپ یا سیستم صوتی/تصویری سالن سخنرانی وصل کنید. گاهی اوقات خروجی‌های ویدیوئی روی لپ تاپ‌ها به عنوان کانکتور micro HDMI یا mini DisplayPort برای صرفه جویی در فضا اجرا می‌شوند که برای استفاده از این‌ها به کابل خاصی نیاز دارید. این کابل‌ها ممکن است در جعبه لپتاپ قرار نداشته باشد.

عکاسان از یک کارت خوان داخلی SD یا microSD برای آپلود راحت‌تر تصویر بهره می‌برند و اگر قصد دارید از لپتاپ خود در یک مکان عمومی و ناامن استفاده کنید، به کارگیری یک فرورفتگی امنیتی برای بستن کابل قفل فیزیکی بسیار مفید است. این فرورفتگی‌ها بر دو نوع هستند: سبک Kensington-cable و سبک Noble-lock. مطمئن شوید نوع فرو رفتگی با کابلی که می‌خواهید برای اتصال به دستگاه استفاده کنید مطابقت داشته باشد.

بررسی عمر باتری

اکثر لپتاپ‌ها حتی در صورت انجام کارهای سخت و معمول مانند پخش ویدیوی اینترنتی، می‌توانند یک روز کامل بدون استفاده از برق دوام بیاورند. البته استثنائاتی هم وجود دارد، مثلا باتری لپتاپی با صفحه نمایش ۴K و یک CPU قدرتمند، احتمالا بیشتر از ۸ ساعت دوام نمی‌آورد و یا لپتاپ‌های بازی که زود شارژ تمام می‌کنند.

با این حال، اندازه‌گیری عمر باتری بسیار دشوار است، زیرا کاملاً به نحوه استفاده شما از لپتاپ بستگی دارد. بنابراین باید به عمر باتری آزمایش شده به معنای نسبی و نه مطلق نگاه کنید.

بررسی لپتاپ‌های تعمیر شده

فروشندگان و تولیدکنندگان مختلف استانداردهای متفاوتی برای تعمیر لپتاپ‌هایی که از قبل استفاده شده اند، دارند. ممکن است تخفیف جزئی بر روی مک بوک پرو که توسط اپل آزمایش شده و با ضمانت نامه مشابه مک بوک‌های جدید ارائه می‌شود، کاملا به صرفه باشد، در حالی که خرید لپتاپ تعمیری توسط شخص ثالث که او را نمی‌شناسید یک ریسک است. بهتر است لپتاپ‌های تعمیری را مستقیماً از فروشگاه آنلاین سازنده خریداری کنید نه فروشندگان غیر و افرادی که خود تعمیرات انجام می‌دهند.

برخی فروشندگان این گونه لپتاپ‌ها را درجه بندی می‌کنند. مثلا لپتاپ‌های تعمیری با درجات A، B+، B، C و … وجود دارند که این درجات نشان دهنده مقدار نسبی فرسودگی دستگاه است. با این حال هیچ درجه بندی جهانی برای سیستم‌های تعمیری وجود ندارد و معانی این درجات از فروشنده‌ای به فروشنده دیگر متفاوت است. بنابراین در خرید این لپتاپ‌ها باید محتاطانه عمل کنید.

بررسی ضمانه نامه لپتاپ‌ها

اکثر سازندگان لپتاپ گارانتی یک ساله قطعات و کار را ارائه می‌دهند. این طرح‌های استاندارد محدود هستند، بنابراین حوادث ناشی از ریختن نوشیدنی روی صفحه‌کلید یا افتادن سیستم در پیاده‌رو را پوشش نمی‌دهند. خوشبختانه، صادرکننده کارت اعتباری احتمالاً برای مدت کوتاهی پس از خرید یک محصول جدید، چنین حوادث ناگواری را پوشش می‌دهد و همچنین ممکن است ضمانت سازنده را افزایش دهد.

اگر صادرکننده کارت اعتباری شما را تحت پوشش قرار ندهد، برخی از سازندگان لپ‌تاپ با خوشحالی به شما ضمانت‌های تمدید شده می‌فروشند. اپل، Dell ،HP  و لنوو همگی طیف گسترده‌ای از ضمانت‌نامه‌ها و پوشش‌هایی را برای آسیب‌های تصادفی ارائه می‌کنند. ما یک قانون کلی داریم که طبق آن اگر هزینه گارانتی بیش از ۱۵ درصد قیمت خرید لپتاپ است آن را صرف درایوهای پشتیبان یا خدماتی که زمان خرابی را به حداقل می‌رساند، کنیم.

البته نمی‌توان برای آسودگی خاطر قیمتی گذاشت. گاهی برد یا نمایشگر که از اجزای گران قیمت لپتاپ هستند از کار می‌افتد که اگرچه نادر است اما در صورت نداشتن گارانتی هزینه‌های سنگینی را بر شما تحمیل خواهد کرد.

خرید لپتاپ تمرینی برای صبر است. در این بازار فوق رقابتی حتی اگر نیازهای خاصی داشته باشید مطمئنا تعداد انگشت شماری از مدل‌های عالی را مطابق آن‌ها پیدا خواهید کرد. امیدواریم با دانستن اینکه به دنبال چه لپتاپی هستید خرید خوبی را تجربه کنید.

لینک کوتاه: