زمانیکه چراغ های خیابان ها اولین بار آسمان نیویورک را در سال ۱۸۸۰ روشن کرد، ادیسون در ابتدا به عنوان یک قهرمان مورد احترام بود. چراغ های الکتریکی مشابه آنچه همتاهای او تا آن زمان دیده بودند نبود، آنها به لامپ های گازی و شمعی عادت کرده بودند، و از دیدن فن آوری های جدید به زندگی خود خوشنود.
با این حال، این اختراع به سرعت کم رنگ شد و به یک مشکل عمده همگانی تبدیل شد: ویکتوریایی ها در ابتدا، اختراع را به عنوان یک شاهکار مدرن پذیرفته بودند، اما اعتماد خود را به چراغ های برقی از دست دادند زیرا که معتقد بودند که برای خانه، نا امن می باشد به خصوص زمانیکه در مورد برق گرفتگی اسب ها در خیابان ها هنگام عبور از خط های انتقالی برق که عایق نشده بودند مطلع شدند.
پس از راه اندازی تبلیغات گسترده شامل رقصنده ها با لامپ های حبابی در سر، با سیم های انتقال برق در دست، به مخاطبان نشان داده شد که لامپ ها به اندازه کافی برای خانه ها امن می باشد.
دقیقا مانند چراغ های برقی، خانه های هوشمند در حال تجربه برخی از فراز و نشیبب هایی می باشد که هر تکنولوژی اولیه توسط مخالفین با اعلام گزارش هایی از مشکلات با آن مواجه می شود.
برای برنده شدن، صنعت اینترنت اشیا نیاز به پرداختن به نگرانی های فعلی و حصول اطمینان به مصرف کنندگان دارد که این محصولات ایمن و برای استفاده ساده می باشند، البته نه با یک آهنگ و رقص، بلکه با استحکام گزارش ها به عنوان کسب و کار قابل اعتماد و تقویت استفاده و مسائل امنیتی آن.
لینک کوتاه: